محمود خسرویوفا، رئیس كمیتهی ملی پارالمپیك، در اوایل انقلاب و نیز در مقطعی از دوران ریاست جمهوری حضرت آیتالله خامنهای، مسئول حفاظت ایشان بوده است. او به دلیل مسئولیتهای ورزشی در بسیاری از دیدارهای ورزشی رهبر انقلاب در دورههای مختلف حضور داشته است. او در ضمن خاطرات یکی از کوهنوردی های خود می گوید:
« ... خاطرهای از این كوهنوردی به یاد دارم كه من و یكی دیگر از محافظان در راه بحث میكردیم؛ یكی در رد و دیگری در تأیید مرحوم شریعتی. آقا متوجه شدند. سرعتشان را كم كردند و به ما رسیدند. گفتند از این صحبتها نكنید، از فضا استفاده بكنید. گفتند كه شما مثل دو نابینایی میمانید كه میخواهید آن دیگری را راهنمایی كند. نمیتوانید. مرحوم شریعتی یك نقاط قوتی داشته و یك نقاط ضعفی. این كار شما نیست. وقتی هم كه رسیدیم، یكی از اتاقهای آنجا را اجاره كردیم و آقا نذرشان را آنجا ادا كردند. »
این خاطره می تونه کمک بسیاری به ما بکنه. کمک به این که در مورد چه موضوعاتی بحث کنیم و در مورد چه موضوعاتی سکوت کنیم. مخصوصا در مورد موضوعاتی که به طور کامل اطلاعاتی در باره اش نداریم.
آیت الله بروجردی با آن عظمت وقتی سوالی از ایشان می شد که در مورد پاسخ آن مطمئن نبودند، می گفتند «نمی دانم»
سلام
داستان یک بام و دو هوا را شنیده اید؟
یکی از دوستان را دیدم که از رای آوردن آقای روحانی سر مست شده بود. این دوست ما، 4 سال پیش به آقای موسوی رای داده بود. می گفت توی انتخابات سال 88 رای ها دزدیده شد. اما در این انتخابات چنین کاری انجام نشد و روحانی رای آورد.
شوای نگهبان که همان شورای نگهبان است و وزارت کشور هم همان.
برایم سوالی پیش آمد. مگر بام همان بام نیست؟ اما دو هوا دارد؟!
پس باید محور تفکر را اندکی چرخاند و جوری دیگر اندیشید: اگر دوستان اصلاح طلب رای بیاورند، حق است و عدالت؛ و اگر از اصول گرایان کسی منتخب شود تقلبی است بس بزرگ.
نمی دانم جابه جا کردن 261 هزار رای و موکول کردن انتخابات به مرحله دوم کار آسان تری است یا جا به جایی 8 میلیون رای؟ فکر کنم مخاطبانم دیگر به بلوغ فکری رسیده اند و می توانند خودشان بیاندیشند. (البته اگر بگذارند!)
بنازم مرام اصول گرایان را. هر چند هنوزم که هنوز است بر عدم اتحادشان می تازیم، اما لااقل این را یاد گرفته اند که به محض پایین بودن آراء به سطل های زباله حمله ور نشوند...
همان طور که در مطلب قبلی ام هم گفتم، چیزی که الآن مهم است، اتحاد است.
اینها را هم گفتم که بدانند چیز هایی هست برای گفتن و کم نیاوردن. اما فرمان «ولی» یعنی «اتحاد» مهم تر است. باز هم تبریک می گویم/...
سلام بر رفای عزیزم
انتخاب شدن حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی رو به عنوان ریاست جمهوری ایران اسلامی، تبریک عرض می کنم.
هر چند ایشون کاندید مورد حمایت بنده نبودند، اما حالا که اکثر ملت انتخابش کردن، ما هم بهشون احترام می گذاریم و براشون آرزوی موفقیت می کنیم. انشاءالله همیشه حامی حقوق ملت ایران و پشتیبان ولایت فقیه باشند...
اما این انتخابات درسی بود برای خود من! تا 2 روز پیش هر مدل نظر سنجی رو بگید دنبال کرده بودم، اما اصلا فکر نمی کردم آقای روحانی رای بیارن. اون هم توی مرحله ی اول.
همواره به یاد حرف آیت الله مصباح یزدی می افتم که می گفتند : «خدا منتظر نظر سنجی نمیمونه»
با سلام؛ در دوره ای زندگی می کنیم که هجمه های فرهنگی بسیار بیشتر از هجمه های نظامی است. با توجه به کثرت سایت ها و وبلاگ هایی که در این راستا بنا شده اند، باز هم احساس نیازی ما را به این کار تشویق کرد. انشاءالله با بصیرت شما انسان «بصیر» در این راه موفق شویم./ التماس دعا