غاصبان خلافت، کل سرزمین های اسلامی را در اختیار داشتند، چرا باغ فدک را از حضرت زهرا (س) غصب کردند؟ یک باغ برای آنها چه ارزشی داشت که به خاطر باغ فدک خودشان را بدنام کردند؟

 بحث باغ فدک یک بهانه است، هم برای غاصبان خلافت و هم برای حضرت زهرا (س) غاصبان با خود فکر می کردند که مردم بنده ی دنیا هستند و هر کجا که بوی دنیا و مادیات به مشامشان برسد آنجا جمع می شوند. حال اگر علی بن ابیطالب (ع) که معدن سخاوت است و در بذل و بخشش شهره ی زمانه است، وضع مادی و اقتصادی اش خوب باشد مردم دورش جمع می شوند. بنابراین اینها گفتند اگر کاری کنیم که بنی هاشم از نظر مادی در تنگنا قرار بگیرند دو نتیجه برای ما حاصل می شود. یکی اینکه وقتی بنی هاشم در تنگنای اقتصادی باشند، مجبور می شوند که از سیاست های ما تبعیت کنند. دوم اینکه مردم از اطراف امیرالمؤمنین پراکنده می شوند.

اما حضرت زهرا (س) برای چه اینقدر برای بازگرداندن فدک تلاش کرد؟

این هم یک بهانه برای اعتراض به حکومت وقت بود. به همین دلیل است که وقتی امیرالمؤمنین به حکومت می رسد و به ایشان می گویند که یا علی (ع) شما الآن حاکم شده اید تشریف بیاورید فدک را بگیرید، فدک که مال شما است، قدرت هم در دست شما می فرماید: «ما اصنع بفدک و غیر فدک» فدک به چه درد من می خورد؟ فدک یک زمین است. خب فدک همان چیزی است که حضرت زهرا (س) به خاطرش سیلی خورد. اما امام درباره ی فدک چنین می گوید. معلوم می شود که فدک یک بهانه ای  بوده است تا حضرت زهرا وارد میدان اعتراض به خلیفه بشود. تلاش برای باز پس گیری فدک، بهانه ی حضرت زهرا (س) بهانه ی ابراز غضب حضرت زهرا (س) و اعلام عدم مشروعیت حکومت بود.